Kolektor płaski gruntowy

Na głębokości ok. 1,5-2m w gruncie zakopujemy rury o średnicy 25-40mm ułożone w pętle napełnione niezamarzającym płynem.

Długość rur, średnica, ilość pętli, głębokość usadowienia jest dokładnie dobierana na podstawie przeliczenia mocy grzewczej i chłodniczej pompy ciepła.

Wydajność tego typu dolnego źródła jest bardzo wysoka.

Firma wykonująca tego typu prace musi też znać strukturę i jakość gruntu, gdyż każdy typ ziemi ma swoją możliwość oddawania ciepła.

Przyjmuje się, że z 1 metra bieżącego rury 32-40mm. możemy uzyskać od 10W do 20W mocy grzewczej.

Odwiert geotermalny

Wykonuje się od jednego do nawet kilkuset odwiertów dla pozyskania ciepła z gruntu w zależności od mocy grzewczej pompy ciepła. Głębokość stosowana odwiertu zaczyna się od 30m i sięga do 300m.

Szczególną zaletą tego typu systemu jest to, że jego wykonanie nie wymaga dużej powierzchni gruntu lecz zaledwie kilku metrów kwadratowych działki.

W każdy wywiercony otwór wprowadza się dwie rury połączone ze sobą w dolnej części tzw. głowicą.

Stosuje się rury od 25mm. do 50mm. oraz płyn niezamarzający do transferu ciepła.

Moce uzyskiwane z tego typu dolnego źródła wynoszą od 10W do 35W z jednego metra rury.

Prawidłowo przeliczone odwierty geotermalne charakteryzują się wysoką stabilnością pracy.

Studnie

Wykorzystując wodę zawartą w gruncie, która na terenie Polski utrzymuje całoroczną temperaturę od +7°C do +12°C mamy możliwość uzyskania najwyższej wydajności COP dla pomp ciepła.

Tego typu system pozyskiwania energii wymaga zbudowania 2 studni wodnych. Pierwszej (czerpnej) dla poboru ciepłej wody oraz drugiej (zrzut) dla oddania schłodzonej przez pompę ciepła wody gruntowej. Odległość od obu studni nie może być mniejsza niż 20m.

Powyższa metoda pozyskiwania ciepła z wód gruntowych wymaga zbadania składu mineralnego i chemicznego wody.

Duże zażelazienie czy ilość osadów wymaga stosowania filtrów, czy wymienników pośrednich w celu niedopuszczenia do uszkodzenia pompy ciepła.

Zbiorniki wodne i rzeki

Jest to najprostsza metoda pozyskiwania ciepła. W jeziorze, stawie, czy rzece zatapia się rury z płynem niezamarzającym i odbiera się ciepło zmagazynowane w wodzie.

Nawet zimą, gdy powierzchnia zbiornika wodnego zamarza to zawsze przy samym dnie temperatura wody wynosi zwykle ok. +4°C.

Jest to wysoka temperatura, którą w łatwy i tani sposób możemy wykorzystać dla zasilania pomp ciepła.

Powietrze wentylacyjne

W dużych obiektach handlowych, magazynach czy halach przemysłowych, gdzie ze względu na specyficzne warunki sanitarne wymagana jest duża wymiana powietrza można stosować pompy ciepła wykorzystujące do zasilania chłodnicy parownika ww. powietrze wentylacyjne.

Temperatura wywiewanego z wentylacji powietrza wykorzystywanego do pracy pompy często wynosi nawet około 20°C.

Dzięki temu uzyskujemy sprawność oraz COP na bardzo wysokim poziomie porównywalnym nawet z systemami woda-woda.

Przykład:
Temp. powietrza wywiewanego z budynku +20°C i temperatura wody na zasilaniu +45°C. COP wyniesie 5,30.
Z jednej strony pompa ciepła pobiera ciepło z wentylacji z drugiej nagrzewa wodę i przez nagrzewanie (lub grzejniki) wspomaga system grzewczy CO obiektu.
Ciepło wraca z powrotem do budynku, przetworzone na moc grzewczą.
Oszczędności poniesionych kosztów uzyskane z tego typu układów są bardzo wysokie.
W przypadku dużych obiektów zmniejszenie kosztów ogrzewania może wynieść nawet 80%.
Dzięki takiemu rozwiązaniu nie tracimy ciepła i energii wytwarzanej przez konwencjonalne urządzenia grzewcze.